Frans Sengers denkt als vrijwilliger dat we met z’n allen iets moeten doen aan veilig verkeer.
Helemaal niet omdat het moet, maar vaak zie je dat vrijwilligers op meerdere plekken actief zijn. Kom je langs bij Frans Sengers omdat hij vrijwilligerswerk doet bij Veilig Verkeer Nederland afdeling Valkenswaard, halverwege het interview blijkt Frans zich ook nog belangeloos in te zetten voor de politie en voor voetbalvereniging de Valk.
Tekst en beeld Evert Meijs
Hij zoekt een plekje onder het dak van een open partytent op de binnenplaats van zijn woning. Er hangen heel veel fleurige bloembakjes en de kleindochter heeft onlangs een immense krijttekening gemaakt op de plavuizen. Frans (1950) wordt via het vak van elektricien bij Philips projectleider in computergestuurde besturing voor ovens, om keramiek te sinteren. “De ovens worden 1400 graden heet”, zo legt hij uit. Zijn vrouw Riky komt met koffie en vertelt trots over hun huis uit 1907. “Van hieruit kan ik mooi de gemeenteambtenaren in de gaten houden”, zegt ze met een knipoog.
Als we tot de kern van het gesprek komen: Veilig Verkeer Nederland afdeling Valkenswaard (VVN), komt natuurlijk de vraag op tafel hoe Frans bij VVN terecht is gekomen. “Vroeger ben ik op de Sint Jansschool brigadiertje geweest”, zegt hij lachend.
Fietscontrole
“We hebben de hulp van Cordaad Welzijn ingeroepen om voor VVN vrijwilligers aan te werven. Want we komen mensen te kort. Mijn voornaamste taak is het opzetten van het fietsverlichting-controleproject bij Were Di. Dat is elk jaar in november. Toen ik in 2011 bij VVN kwam, gebeurde dat al.” Dan blijkt dat Frans al 49 jaar politievrijwilliger is en zodoende in contact komt met collega’s die actief zijn bij VVN, en met Dirk Meulendijks, lange tijd VVN-voorzitter. “Ik denk dat ik mezelf heb aangemeld, bij Hans Brekelmans van de politie, ook actief bij VVN afdeling Valkenswaard.” Frans is ervan overtuigd dat we met z’n allen iets moeten doen aan veilig verkeer. “Ik heb niet het idee dat ik de wereld ermee kan verbeteren, maar alle beetjes helpen.” De gastheer loopt één keer mee met de verlichtingsactie voor Were Di en het jaar daarna wordt hij projecttrekker.
De Valkenswaardse VVN bestaat uit vijf bestuursleden en ongeveer vijf overige vrijwilligers, zoals Frans, die intensief meehelpen. Hij vindt het werk erg leuk om te doen en realiseert zich dat de meeste inwoners wel sympathiek tegenover VVN staan. Tijdens het verkeersexamen zijn er daarom ook veel ééndaagse vrijwilligers. “Bij de Were Di fietscontrole zijn al gauw 22 of 23 extra mensen present, maar dat aantal wordt rap minder, ook al zijn ze maar voor één dag gevraagd.” Sporadisch komt er een vrijwilliger bij, maar de roep om nieuwelingen is groot. En dan is er nog vraag naar een nieuwe voorzitter.
Voetbal en politie
De ledenadministratie van voetbalvereniging de Valk doet Frans al vanaf 2003 thuis, op het moment dat hij dat zelf wil. “Veel gaat voortaan automatisch als leden overgeschreven moeten worden naar een andere club. Er komt geen papier meer aan te pas.” Ook het vrijwilligerswerk bij de politie komt aan bod. Al werkt Frans vanaf nu op een lager pitje, hij mag in feite alles doen mits hij een bewapende collega bij zich heeft. In 1974 komt hij uit militaire dienst en de burgemeester verzoekt hem om zich aan te sluiten bij de BB of bij de militaire nationale reserve. Maar dat past hem niet zo en een goede kennis bij de reservepolitie vraagt hem om bij de politie te komen. “We hebben acht lesavonden, twee keer inzet bij bloemencorso en carnavalsoptocht en een feestavond. Toen solliciteerde ik en werd aangenomen, samen met mijn zwager.”
Bij het aantreden van een nieuwe korpschef worden de touwtjes wat strakker aangetrokken. “Jullie weten niet het verschil tussen aanhouden of staande houden, en dat moet veranderen. Volg een opleiding of neem afscheid.” Frans kiest voor het eerste en wordt beëdigd. Aanvankelijk als derde man op de auto, maar van lieverlee wordt de druk steeds groter om bewapend te worden. Ook dat wordt gerealiseerd. Sindsdien draait Frans alle diensten mee, vooral op zaterdagavond. Sinds zijn pensioen werkt Frans minimaal 600 uur per jaar. De ene keer voor assistentie bij verkeerscontrole, het vervoeren van een verdachte en een andere keer assisteren bij toezicht op vuurwapens of meedoen met een gebruikelijke surveillance. “Dit vrijwilligerswerk heeft mijn zelfvertrouwen wel sterk verbeterd, gelukkig. Want ik was vroeger erg verlegen.”
Frans heeft zijn handen vol aan het vrijwilligerswerk in Valkenswaard en realiseert zich dat overal vrijwilligers gevraagd worden.
Hans Brekelmans (jambrekelmans@kpnmail.nl) wordt heel graag gebeld door belangstellenden die iets voor VVN afd. Valkenswaard willen betekenen, al is het maar voor enkele keren per jaar.
